شتاب‌سنج‌ها، حسگرهایی هستند که برای اندازه‌گیری ارتعاشات، شوک، شتاب، سرعت و حرکت به منظور پایش وضعیت، کنترل و تست تجهیزات مختلف به کار می‌رود. این حسگرها در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، خودروسازی، هوافضا، فولادسازی، سیمان، لوازم خانگی، عمرانی و غیره برای کاربردهایی مانند پایش وضعیت ماشین‌آلات دوار، پایش سلامت سازه‌ها، بالانس قطعات، آنالیز مودال، کاهش نویز و ارتعاشات محصولات، NVH و تحقیق و توسعه تجهیزات، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تکنولوژی‌های مختلفی در این حسگرها به کار رفته است که معروف‌ترین و پرکاربردترین آن‌ها استفاده از پیزوالکتریک و MEMS می‌باشد. هر کدام از این تکنولوژی‌ها مزایا و معایب خود را دارند ولی بسیاری از کاربردها را می‌توان توسط هر دو گروه انجام داد.

به عنوان مقایسه اجمالی می‌توان گفت:

شتاب‌سنج‌های MEMS نسبت به شتاب‌سنج‌های پیزوالکتریک ارزان‌تر و دارای تنوع بیشتری در نوع خروجی می‌باشند و مزیت بسیار مهم این شتاب‌سنج‌ها (به دلیل خروجی دیجیتال) عدم نیاز به آنالایزر سیگنال برای دریافت سیگنال در کامپیوتر یا PLC است که هزینه تجهیزات اندازه‌گیری را بسیار کاهش خواهد داد. معمولا برای مواردی که محدوده فرکانسی بالاتر از ده کیلوهرتز باشد و یا اینکه نویزهای بسیار پایین ضروری باشد به سراغ شتاب‌سنج‌های پیزوالکتریک می‌رویم.